Anne kaplan, ormandaki bir ağacın gölgesine oturmuş uyukluyordu. Hava çok sıcaktı. Kendisi ve çocukları için burada çok mutluydular. Koşuyor, aralarında şakalaşıyor; ama birbirlerine zarar vermemeye özen gösteriyorlardı. Kaplan yavruları avlanmayı çok seviyorlardı. Ama tabii ki annelerinin avlandığı gibi bir av değildi onlarınkisi. Onlar bir dal parçasının üzerine atlayıp, içlerindeki avlanma içgüdüsünü ortaya çıkarmakla yetiniyorlardı şimdilik. Böylece gerçekten avlanmaya başladıkları zaman, avlarını kaçırmayacaklardı. Zamanla bizim yavru kaplanlar, annelerinden gizil, ormanda avlanmaya başladılar.