HEMŞİRE

Bütün dermanlardan üstün;
Bir şey var şefkatli gülüşlerinde,
Dolaştır ellerini saçlarımda,
Dolaştır, gözlerin dolmadan hemşire!..
Otur karşıma, sağalsın yaram.

Ak koğuşlarda uzayıp giden,
İlaç kokularından ayrı; sessiz seninle
Dönmek istedikçe bir yanımdan bir yanıma
İniltilerimden önce, varırsın yanıma.
 
Ne kadar incesin, duygulusun hemşire!
Bulutların beyazlığı sinmiş; dışına, içine
Çiçek getirenlerim yok diye
Mahzun olacağımı sanıyorsun
Üzülme benim için hemşire
Sen hastaların solmayan çiçeğisin.
 
Ne kin, ne hırs, ne istek
Bulaşmamış duygularına.
Ne yorgunluk, ne bıkmak
Uğramamış yanına...
Anladım bunun için;
Melek!... demişler adına!..

İbrahim MİNNETOĞLU
  

HEMŞİRE

Başımızın tacı hemşire
Oya, Zeynep, Emine
Herkes gitse evine
Onlar çalışır yine

Hastalar şifa bulur
Çocuklar yuva bulur
Hemşirelerin yanında
Hastahanelerin odalarında

Yumuşak elleri
Onların tatlı dilleri
Hastaları iyileştirir
Hemşirenin iğneleri

Asistanlık yapar doktorlara
Moral verir hastalara
Onların elleriyle sarılır yara
Bazen onlar da düşünür kara kara

Sezgin DEMİR