ANADOLU TOPRAĞI

Senelerce sana hasret taşıyan,
Bir gönüllü kollarına atılsam.
Ben de bir gün kucağında yaşayan,
Bahtiyarlar arasına katılsam.

En bakımsız, en kuytu bucağın,
Bence "îrem Bağı" gibi güzeldir.
Bir yıkılmış evin, harap ocağın,
Şu heybetli saraylara bedeldir.

Kadir Mevlam eğer senden uzakta,
Bana takdir eylemişse ölümü;
Rahat etmem bu yabancı toprakta.
Cennette de avutamam gönlümü.

Anladım ki: Sevda, gençlik, şeref, şan.,
Asılsızmış; şu yalancı dünyada.
Hasretinle yad ellerde dolaşan,
Hızrı bulsa gene ermez murada.

Yalnız senin tatlı esen havanda,
Kendi milli gururumu sezerim.
Yalnız senin, dağında ya ovanda,
Başım gökte, alnım açık gezerim.

Hürüm derim, eskisinden daha hür,
Zincirinle bağlansa da ayağım.
Şimdikinden daha ferah görünür,
Zindanında olsa bile durağım.

Bir gün olup kucağına ulaşsam,
Gözlerimden döksem sevinç yaşını.
Sancağının gölgesinde dolaşsam,
Öpsem, öpsem toprağını, taşını.

Orhan Seyfi ORHON