Geçmişi ilk çağlara kadar uzanan yardım kurumlarından biri de vakıflardır. Amacı, insanlara sürekli hizmet ve yardım sunmaktır.
Vakıflar ilk önce dinsel amaçlarla kurulmuştur. Daha sonraki çağlarda değişen yaşam koşullarına uygun olarak eğitim, bilim, sanat, kültür vb. alanlarında çalışmalarını sürdüren vakıflar kurulmuştur.
Müslüman ülkelerde vakıflara ayrı bir önem verilmiştir. Hz. Muhammet, ilk vakfı kurarak kendine ait olan 7 hurma bahçesini bu vakfın hizmetine vermiştir.
Osmanlılar da vakıflara büyük önem vermişlerdir. Osmanlılar zamanında kurulan vakıflar kadılar tarafından yönetilirdi. 2. Mahmut döneminde "Evkaf Nezareti" (Vakıflar Bakanlığı ) kuruldu ve bütün vakıflar bu bakanlığa bağlandı.
Cumhuriyet döneminde, yönetiminde ve denetiminde büyük değişiklikler yapılan vakıflar hizmetlerini sürdürmeye devam etti. 3 Mart 1924’te "Şeriye ve Evkaf Vekaleti" kaldırıldı. Vakıfların yönetimi başbakanlığa bağlı bir genel müdürlüğe devredildi. 1926’da kabul edilen Medeni Kanun’da vakıflar konusu yeniden düzenlendi.
Vakıflarla ilgili en önemli yasa 1935’te çıkarılıp vakıfların idaresi "Vakıflar Genel Müdürlüğü" adlı kuruluşa devredildi. 1967’de çıkarılan yasayla da yeni vakıfların kurulmasına olanak tanındı.
Halen vakıfların korunma, işletilme ve yönetilme hizmetlerini yürüten Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün başlıca görevleri şunlardır:

1- Kendine ait vakıf binalarım, tarihsel ve sanatsal değeri olan yapıları korur, onarır, restore eder.
2- Yardım işlerine, toplumsal ve sosyal amaçlara hizmet eden vakıfları yönetir    ve denetler.
3- Vakıf mallarım ve paralarım işletir, değerlendirir.
4- Amaçlarına aykırı çalışmalar yapan, çalışmalarını aksatan vakıfların kapatılması için yasal işlemleri yerine getirir.