Yerküre’nin üst katmanları, bir bütün halinde olmayıp, sürekli hareket halinde olan levhalardan oluşuyor.

Yeryüzüne yakın bölgelerdeki ısı akımlarının neden olduğu bu hareketler sırasında levhalar birbirinden uzaklaşır, birbirlerine çarpar veya birbirlerini sıyırırlar. Bu hareketlilik sonucunda, levha sınırlarının bulunduğu yerlerde, uzun seneler içinde baktığımızda yeni okyanuslar, yeni kıtalar, sıradağlar ve yanardağların  oluştuğunu görüyoruz.

Diğer bir deyişle; yanardağlar, yeraltındaki ergimiş kayaların(magma), kaya parçalarının ve gazların, yerkabuğundaki açıklıklardan püskürtüldüğü oluşumlardır.
Bu arada dünyamızın yapısını biraz incelersek merkezden yeryüzüne doğru sırası ile ;iç çekirdekteki ısının 6000°C den daha yüksek olduğunu ve üzerindeki korkunç baskı nedeniyle katı durumda bulunduğunu ve temel olarak da demirden oluştuğunu söyleyebiliriz.

Bir sonraki katman olan dış çekirdeğin ısısı ise 5500°C civarındadır. Bundan bir sonraki katman mantodur. 1000° C - 4000° C arasında bir ısıya sahiptir. Astenosfer, litosfer ve nihayet yerkabuğu,  işte bütün bu katmanlar  dünyamızın yapısını oluşturmaktadırlar.