ÇİFÇİNİN ÖĞÜDÜ

Vaktiyle bir çiftçi varmış,
Tecrübeli ihtiyarmış.
Hastalanıp yatmış bir gün;
Çocukları mahzun, küskün,
Toplanmışlar etrafına
Demiş:"-Kulak verin bana!
Çünkü artık yavrularım,
Öleceğim, ihtiyarım,
Son sözleri babanızın
Aklınızda iyi kalsın.
Tarlamızda hazine var,
Kazarsanız altın çıkar.",
Çiftçi ölür üç gün sonra,
Tarla kalır çocuklara
Kazma, kürek çalışarak
İçindeki taşı toprak
yapar gibi uğraşırlar:
Ne altın var, ne mangır var.
Fakat dolar şimdi tarla
Altın gibi başaklarla.
Çiftçi şunu demek ister:
"Haydan gelen huya gider,
Hazır para çabuk yenir,
Çalışmanız hazinedir."

İ.Alaattin GÖVSA

ÇİFTÇİ AMCA

Şu topraklar cömertçe
Verir miydi buğdayı?
Uğraşmaşaydın mertçe
Ekmeseydin tarlayı.

Değirmenler çalışmaz,
Döğenlerin sürmezdi.
Harmanların bütün yaz
Başak yüzü görmezdi.
Ne fırıncı un bulur,
Yapabilirdi ekmek!
Ne bulgurun, pilavın,
Ne de danana kepek...

Olur muydu sofranın,
Ekmeksizken hiç tadı?
O olmadan düşün ki,
Nasıl karnın doyardı?

İ.Hakkı TALAŞ